Τις μέρες
της Πρωτοχρονιάς στην Ύδρα, ένα από τα ομαδικά
τυχερά παιχνίδια στις γειτονιές ήταν το «Τσικάκι» όπως το ονόμαζαν.
Το παιχνίδι
παιζόταν ως εξής: έστηναν μια πέτρα και σε μια ορισμένη απόσταση πέταγαν επάνω
της χάλκινες δεκάρες ή πεντάρες, όποια δεκάρα ή πεντάρα πήγαινε κοντινότερα
στην πέτρα άρχιζε πρώτος το παιχνίδι αυτός που την είχε στείλει κοντινότερα
στην πέτρα και ύστερα οι άλλοι κατά σειρά.
Κατόπιν
-αυτός που το νόμισμά του ήρθε κοντύτερα στην πέτρα- αρχίζει πρώτος και αφού
μαζεύει όλες τις δεκάρες ή πεντάρες τις στήνει από τα γράμματα (το γαζί όπως το
ονόμαζαν) και με μια στρογγυλή πέτρα κτυπούσε μια –μια επάνω
τους.
Με το
κτύπημα της πέτρας το νόμισμα αναταράσσονταν και
αναποδογύριζε αλλά για να κερδίσει ο παίκτης έπρεπε η δεκάρα ή πεντάρα να έρθει
κορώνα (πήττα όπως το ονόμαζαν). Έτσι με το κτύπημα της πέτρας αν
ερχόταν κορώνα την κέρδιζε, αν ερχόταν γράμματα έχανε και την
πλήρωνε.
Το τυχερό
αυτό παιχνίδι συνηθιζόταν τις μέρες της Πρωτοχρονιάς και όλες οι γειτονιές της
Ύδρας βούιζαν από τις χαρούμενες φωνές των νεαρών
παιδιών που έπαιζαν το «Τσικάκι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου