Γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1771 στις φυλακές της
Κωνσταντινούπολης, όπου ο πατέρας Σταυριανός Πινότσης της εκρατείτο για συμμετοχή στα Ορλοφικά και πήρε το όνομα Λασκαρίνα…
Αργότερα η Παρασκευή
Κοκκίνη παντρεύτηκε τον πλοίαρχο Δημήτριο Λαζάρου, γνωστό με το παρατσούκλι Ορλόφ,
από τη συμμετοχή του στα Ορλοφικά, με καταγωγή από τις Σπέτστες....
Το 1788, παντρεύτηκε για πρώτη φορά σε ηλικία
17 ετών, τον Σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτρη Γιάννουζα....
Το 1797, η Μπουμπουλίνα έμεινε χήρα για
πρώτη φορά, αφού ο Γιάννουζας πνίγηκε νότια της Ισπανίας, πάνω σε συμπλοκή με
Αλγερινούς πειρατές, του Καραλή πασά της Τρίπολης.... Ο Δημήτρης
Μπούμπουλης, σκοτώθηκε στις 10 Μαϊου 1811, σε ναυμαχία.... Σε ηλικία 40
ετών, η Μπουμπουλίνα έμεινε για δεύτερη φορά χήρα με 9 παιδιά. Έπρεπε να
παλέψει για την ζωή της. Ανέβηκε στο καράβι, πήρε μαζί της για «υπαρχηγό» το
γιο της Γιάννο Γιάννουζα, και όργωσε τις θάλασσες.... Έχοντας
επιχειρηματικό μυαλό, και με τη σωστή διαχείριση κατάφερε να αυξήσει την
περιουσία της. Έγινε μέτοχος σε διάφορα σπετσιώτικα πλοία και αργότερα
ναυπήγησε και τρία δικά της. Το ένα από αυτά, ήταν το περίφημο «Αγαμέμνων», το
πρώτο και μεγαλύτερο πλοίο, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821....
Στις 13 Μαρτίου του 1821, η Μπουμπουλίνα υψώνει τη δική της σημαία – τον αετό με την άγκυρα και τον Φοίνικα – στο κατάρτι του Αγαμέμνονα και την χαιρετίζει με κανονιοβολισμούς μπροστά στο λιμάνι των Σπετσών. Ο αετός με τα φτερά προς τα κάτω συμβολίζει το σκλαβωμένο Έθνος, που θα αναγεννηθεί όπως ο Φοίνικας, με τη βοήθεια του Nαυτικού που συμβολίζει η άγκυρα. Η Μπουμπουλίνα, το λάβαρό της, το είχε εμπνευσθεί από το λάβαρο των βυζαντινών αυτοκρατόρων Κομνηνών, που ήταν παρόμοιο. Στις 3 Απριλίου, ανήμερα των Βαΐων, επαναστατούν οι Σπέτσες, πρώτες από τα υπόλοιπα νησιά… Ο ιστορικός Ορλάνδος αναφέρει για την προσφορά της προς την πατρίδα: «…Ούτε πανταχού, ούτε και καθ’ όλας τας εποχάς αναφαίνονται εν ταις επαναστάτεσι γυναίκες τοιαύται, έκτακτον έχουσαι τον χαρακτήρα και άξιαι να κινήσωσι τον θαυμασμό του κόσμου.» Ένας άλλος δε ιστορικός, ο Ι. Φιλήμων, περιγράφοντας την τόλμη και γενναιότητα της Μπουμπουλίνας γράφει την ανεπανάληπτη φράση ότι «…ενώπιον αυτής ο άνανδρος ησχύνετο και ο ανδρείος υπεχώρη.»...
Στις 13 Μαρτίου του 1821, η Μπουμπουλίνα υψώνει τη δική της σημαία – τον αετό με την άγκυρα και τον Φοίνικα – στο κατάρτι του Αγαμέμνονα και την χαιρετίζει με κανονιοβολισμούς μπροστά στο λιμάνι των Σπετσών. Ο αετός με τα φτερά προς τα κάτω συμβολίζει το σκλαβωμένο Έθνος, που θα αναγεννηθεί όπως ο Φοίνικας, με τη βοήθεια του Nαυτικού που συμβολίζει η άγκυρα. Η Μπουμπουλίνα, το λάβαρό της, το είχε εμπνευσθεί από το λάβαρο των βυζαντινών αυτοκρατόρων Κομνηνών, που ήταν παρόμοιο. Στις 3 Απριλίου, ανήμερα των Βαΐων, επαναστατούν οι Σπέτσες, πρώτες από τα υπόλοιπα νησιά… Ο ιστορικός Ορλάνδος αναφέρει για την προσφορά της προς την πατρίδα: «…Ούτε πανταχού, ούτε και καθ’ όλας τας εποχάς αναφαίνονται εν ταις επαναστάτεσι γυναίκες τοιαύται, έκτακτον έχουσαι τον χαρακτήρα και άξιαι να κινήσωσι τον θαυμασμό του κόσμου.» Ένας άλλος δε ιστορικός, ο Ι. Φιλήμων, περιγράφοντας την τόλμη και γενναιότητα της Μπουμπουλίνας γράφει την ανεπανάληπτη φράση ότι «…ενώπιον αυτής ο άνανδρος ησχύνετο και ο ανδρείος υπεχώρη.»...
Τον Μάιο του 1825 ο γιος της Γεώργιος
Γιάννουζας κλέφτηκε με την Ευγενία Κούτση, κουνιάδα του ετεροθαλούς αδελφού της
Μπουμπουλίνας, Λάζαρου Ορλώφ. Ο Ορλώφ, συνοδευόμενος από μέλη της οικογένειας
Κούτση, πήγε στο σπίτι της Μπουμπουλίνας σε αναζήτηση της Ευγενίας. Στη
λογομαχία που ακολούθησε, κάποιος πυροβόλησε και χτύπησε στο μέτωπο την
Μπουμπουλίνα, που έπεσε νεκρή (22 Μαΐου). Δεν έχει διαλευκανθεί αν ήταν τυχαίο
περιστατικό ή δολοφονία. Τα οστά της εναποτέθηκαν στον ιδιόκτητο ναΐσκο του
Αγίου Ιωάννου. Μεταθανάτια έλαβε τον τίτλο του ναυάρχου από τη Ρωσία,πρωτοφανής τιμή για γυναίκα…».
Πηγές:
bouboulinamuseum-spetses.gr
Επίσης η Ελληνική πολιτεία πρόσφατα της απένειμε τον τίτλο του Υποναυάρχου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου