Με
μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της ατομικής έκθεσης ζωγραφικής
της Κρίστι Γρηγορίου Βασιλειάδη με τίτλο "α-συνόδευτα" στην αίθουσα Τέχνης "Μελίνα Μερκούρη".
Η Κρίστι Γρηγορίου Βασιλειάδη μας εξέπληξε ευχάριστα με τη νέα της πανέμορφη δουλειά που από τις 13 Αυγούστου εκθέτει στην αίθουσα Τέχνης "Μελίνα Μερκούρη" με έργα που παρουσιάζουν μια βαθιά συναισθηματική και φορτισμένη μνήμη με καταβολές από τον ξεριζωμό του Ελληνισμού της Μικρασίας φτάνοντας έως την εποχή μας...
Όπως γράφει και η ίδια η εικαστικός Κρίστι Γρηγορίου στην
συγκεκριμένη ενότητα έργων παρουσιάζει έργα που
εστιάζουν στο άδικο και παράλογο ενός
πολέμου όπου ο πρόσφυγας ως ασυνόδευτο
παιδί αγωνίζεται για την επιβίωση του
μέσα από μια βίαιη ενηλικίωση.
Είναι σε μια διαρκή αναζήτηση μέσω μιας προσωπικής γλώσσας, να προβάλει τον βίαιο ξεριζωμό, την σύγκρουση, τον εκπατρισμό από τον γενέθλιο χώρο, την προσπάθεια του ανθρώπου για επιβίωση και για το αύριο, έστω και εάν είναι αβέβαιο.
Σχολιάζει είτε εννοιολογικά είτε μορφολογικά αυτό που όλοι βιώνουμε στην εποχή μας και που έχει επαναληφθεί ανά περιόδους στην ιστορία πάντα με δραματικές συνέπειες.
Στα έργα της διερευνεί την έννοια του παλίμψηστου σε σχέδια που δουλεύονται με επάλληλα στρώματα γραφής και προσθήκης υλικών, δίνοντας σημασία στην πλαστική διαμόρφωση της επιφάνειας και στην εννοιολογική διάσταση ενός έργου που δηλώνει την επιρροή του χρόνου.
Ένθετα ακανόνιστα χαρτιά με κάποια από αυτά να έχουν ίχνη της δικής τους γραφής τμήματα από εφημερίδες κλωστές σπαράγματα από φωτογραφίες εισέρχονται στις συνθέσεις μέσα από αλλεπάλληλες επικολλήσεις που επιδέχονται συνεχή επεξεργασία, σκίζονται, επικαλύπτονται, επιζωγραφίζονται, μέχρι να αφομοιωθούν σε μια ενιαία επιφάνεια και να «χωνευτούν» στην πολύπλοκη οργάνωση του πίνακα.
Πώς αντιστέκεται ο άνθρωπος σε όλα αυτά; Η απάντηση είναι προφανής: με την αλληλεγγύη, το πνεύμα, άρα την αφύπνιση, τις τέχνες και τα γράμματα.
Με μια λέξη τον Πολιτισμό. Ο Πολιτισμός αποτελεί το μεγάλο όπλο μας, την καταφυγή και την ελπίδα μας.
Είναι σε μια διαρκή αναζήτηση μέσω μιας προσωπικής γλώσσας, να προβάλει τον βίαιο ξεριζωμό, την σύγκρουση, τον εκπατρισμό από τον γενέθλιο χώρο, την προσπάθεια του ανθρώπου για επιβίωση και για το αύριο, έστω και εάν είναι αβέβαιο.
Σχολιάζει είτε εννοιολογικά είτε μορφολογικά αυτό που όλοι βιώνουμε στην εποχή μας και που έχει επαναληφθεί ανά περιόδους στην ιστορία πάντα με δραματικές συνέπειες.
Στα έργα της διερευνεί την έννοια του παλίμψηστου σε σχέδια που δουλεύονται με επάλληλα στρώματα γραφής και προσθήκης υλικών, δίνοντας σημασία στην πλαστική διαμόρφωση της επιφάνειας και στην εννοιολογική διάσταση ενός έργου που δηλώνει την επιρροή του χρόνου.
Ένθετα ακανόνιστα χαρτιά με κάποια από αυτά να έχουν ίχνη της δικής τους γραφής τμήματα από εφημερίδες κλωστές σπαράγματα από φωτογραφίες εισέρχονται στις συνθέσεις μέσα από αλλεπάλληλες επικολλήσεις που επιδέχονται συνεχή επεξεργασία, σκίζονται, επικαλύπτονται, επιζωγραφίζονται, μέχρι να αφομοιωθούν σε μια ενιαία επιφάνεια και να «χωνευτούν» στην πολύπλοκη οργάνωση του πίνακα.
Πώς αντιστέκεται ο άνθρωπος σε όλα αυτά; Η απάντηση είναι προφανής: με την αλληλεγγύη, το πνεύμα, άρα την αφύπνιση, τις τέχνες και τα γράμματα.
Με μια λέξη τον Πολιτισμό. Ο Πολιτισμός αποτελεί το μεγάλο όπλο μας, την καταφυγή και την ελπίδα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου