Από: timelink.gr
Πέρασαν οκτώ χρόνια από τον βίαιο θάνατο του μεγάλου Έλληνα δημιουργού, παγκοσμίου φήμης, Θόδωρου Αγγελόπουλου που ταυτόχρονα ήταν ένας απλός, τρυφερός άνθρωπος και θαυμάσιος οικογενειάρχης.
Για τους συνεργάτες του όλων των βαθμίδων και για μένα, υπήρξε δάσκαλος και οικογενειακός μας φίλος. Ήταν ένας από τους σπουδαίους ‘Έλληνες δημιουργούς που μας έκαναν υπερήφανους. Το έργο του αναγνωρίζεται μεταξύ των μεγαλύτερων σκηνοθετών στον πλανήτη, όπως ο Κουροσάβα, ο Ταρκόφσκι, ο Φελίνι, ο Βισκόντι, ο Μπερτολούτσι, ο Μπέργκμαν, ο Φασμπίντερ, ο Βέντερς, ο Αντονιόνι, τον οποίο θεωρούσε μέντορά του.
Είχα την τύχη και την ευλογία να περάσω αμέτρητες ώρες κουβεντιάζοντας μαζί του για τον κινηματογράφο κυρίως, αλλά και την πολιτική. Μου επέτρεπε να κρατάω σημειώσεις για ορισμένα περιστατικά, όπως τις συναντήσεις με τον Φελίνι, με τον Κουροσάβα, τον Αντονιόνι, αλλά και με κορυφαίους σεναριογράφους.
Θυμάμαι μια συνάντηση με δείπνο στο "La Strada", όπου ήθελε να μας γνωρίσει με τον σπουδαίο σεναριογράφο, Τονίνο Γκουέρα. Στην παρέα μας τότε ήταν και ο αξέχαστος φίλος, Σεραφείμ Φυντανίδης, διευθυντής επί 20 χρόνια της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, η σύζυγός του Φοίβη, πολύτιμη συνεργάτιδα του και μητέρα των τριών παιδιών του και η Πόπη Μανιά-Τσακίρη.
Η Ελένη, η μικρότερη κόρη του, προσπαθεί να συνεχίσει το έργο που δεν μπόρεσε να τελειώσει ο πατέρας της. Έχει ταλέντο αυτό το κορίτσι και όλοι όσοι συνεργαζόμασταν με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, ανάλογα με την εξειδίκευση του ο καθένας, θα την βοηθήσουμε με όλη μας την καρδιά.
Στο γραφείο του, στο σπίτι του ή στο καφέ του Ψυχικού, τις «ΠΟΡΤΕΣ», περνούσαμε ώρες κουβεντιάζοντας και πολύ συχνά στο ιστορικό εστιατόριο ΙΝΤΕΑΛ. Η χώρα μας ορφάνεψε τα τελευταία 40 χρόνια..Σεφέρης, Ρίτσος, Βάρναλης, Ελύτης, Λειβαδίτης, Αναγνωστάκης, Εμπειρίκος, Εγγονόπουλος, Ν.Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Μαν. Ανδρόνικος, Κουν, Τσαρούχης, Τέτσης, Βασιλείου, Σακελλαράκης, Πρεβελάκης, Πεπελάσης, Κωνσταντίνος Τσάτσος, Παν.Κανελλόπουλος, Κακογιάννης, Μινωτής, Παξινού, Κούνδουρος και τόσες άλλες σημαντικές προσωπικότητες της τέχνης, των γραμμάτων και της πολιτικής.
Δεν ξεχνάω το ταξίδι μας στην Κύπρο. Ψάχναμε να βρούμε μια κυματισμένη θάλασσα από όπου, σύμφωνα με το σενάριο, θα έβγαινε η Αφροδίτη και θα συναντούσε την μικρή της κόρη στην ακρογιαλιά. Διασχίσαμε όλη την ελεύθερη Κύπρο μας, ώσπου βρήκαμε αυτό που ζητούσαμε κοντά στην Πάφο, στην «Πέτρα του Ρωμιού». Εκεί η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζει, από όπου και η φωτογραφία της Πόπης Μανιά-Τσακίρη. Ο Θόδωρος δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του: «Εδώ θα γυρίσουμε». Όμως το γύρισμα δεν έγινε ποτέ.
Μετά το ταξίδι μας αυτό στο Νησί της Αφροδίτης, ήρθε για ξεκούραση με την Φοίβη στη μονάκριβη Ύδρα και έμεινε, όπως πάντα, στο σπίτι μας, όπου ολοκλήρωσε την 102η εκδοχή του σεναρίου της ταινίας «Η Άλλη Θάλασσα».
Μανόλης Τσακίρης
Συγγραφέας
Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, Ηθικής Τάξεως, 1978
Μέλος της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος
Μέλος του Δ.Σ. του ICOMOS ( Τεχνικού Συμβούλου ΟΥΝΕΣΚΟ στην Ελλάδα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου