Νοσταλγώντας μια τεμπέλικη εβδομάδα στην Υδρα

Από: www.kathimerini.gr

Νικόλας Ζώης

Πάνε εξήντα χρόνια από εκείνο το φθινόπωρο που ο Λέοναρντ Κοέν, 25 χρόνων τότε, αποβιβάστηκε στην Ύδρα προκειμένου να αγοράσει ένα σπιτάκι και να αφιερωθεί στο γράψιμο. Τα υπόλοιπα είναι εν μέρει γνωστά: ο μποέμικος τρόπος ζωής εκπροσωπούνταν επάξια στο νησί από μια συντροφιά καλλιτεχνών, ζευγάρια όπως ο Τζορτζ Τζόνστον και η Τσάρμιαν Κλιφτ θα επιδίδονταν στην τέχνη της συγγραφής αλλά και της οικογενειακής τραγωδίας, ο ίδιος ο Κοέν θα παρηγορούσε τη Μαριάνε Ιλέν για τον χωρισμό της από τον συγγραφέα Αξελ Γένσεν (προτού την αποχαιρετήσει και ο ίδιος και της γράψει ένα υπέροχο τραγούδι) και, τέλος πάντων, το πνεύμα ηδυπάθειας, δημιουργικού οίστρου και καταχρήσεων των ’60s θα φανέρωνε για άλλη μία φορά όλες τις γοητευτικές και ολέθριες πτυχές του.

Πάνε έξι χρόνια από την πρώτη φορά που η Βρετανίδα συγγραφέας Πόλι Σάμσον βρέθηκε στην Υδρα. Τη μνημόνευσε εκείνη την επίσκεψη σε ένα άρθρο της που δημοσιεύθηκε προ ημερών στον Guardian, επισημαίνοντας ότι τότε δεν είχε ιδέα ότι επρόκειτο για το νησί όπου κάποτε είχε ζήσει ο Κοέν, η Μαριάνε κι οι αναχωρητές φίλοι τους: η Σάμσον λαχταρούσε απλώς μια τεμπέλικη εβδομάδα, κάτω από τη λιακάδα του Αργοσαρωνικού. Ωστόσο, η ζωή και η τέχνη είχαν άλλα σχέδια κι έτσι η Σάμσον θα έγραφε αργότερα ένα μυθιστόρημα με τίτλο «A theatre for dreamers», που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο από τον Bloomsbury (στην Ελλάδα αναμένεται από τον Πατάκη), και καταπιάνεται με εκείνα ακριβώς τα χρόνια, εκείνους ακριβώς τους πρωταγωνιστές: αφηγήτρια είναι η νεαρή Ερικα που εφορμά για μια περιπέτεια στην Υδρα του ’60, συναντά τον Κοέν και την παρέα του, αλλά διαπιστώνει πως η περίφημη απελευθέρωση εκείνης της γενιάς αφορούσε περισσότερο τους καλλιτέχνες και λιγότερο τις μούσες τους…

Διαβάστε περισσότερα εδώ: www.kathimerini.gr/1080471/article/politismos/vivlio/nostalgwntas-mia-tempelikh-evdomada-sthn-ydra