Καμίνια (το όνομα και οι απαρχές της περιοχής)

Κείμενο από:http://hydra-hydrea-hydroussa.blogspot.gr/

Ύδρα Έτη 1720-1750.Έγερση πρώτων οικιών της συνοικίας Καμινίου. Ονοματοδότηση της περιοχής ώς Συνοικία «Καμινίων»

Πηγή: Το Μέλλον της Ύδρας, Έτος 24^ο, Μάρτιος 1964,Αριθμ 3 (277), «Του Ναυτικού της Ύδρας. Η αρχή και η πορεία, Θρύλος και ιστορία,Ε΄-συνέχεια στ-»,σελ 54)

Ο Αντώνιος Μανίκης, προσεγγίζει χρονολογικά την τριακονταετία 1720-1750,ώς την περίοδο της εγέρσεως των πρώτων οικημάτων της συνοικίας του Καμινίου. 

Θεωρεί δέ ως παλαιότερα κτίσματα, το Αρχοντικό του Θεοδωράκη Γκίκα («Κόκκινο Σπίτι», πατρογονικό του) καθώς και οι οικίες της ανατολικής ακτής του Καμινίου, και δη οι οικίες του Λάζαρου Λαλεχού, του Αμουργιανού και του καπετάν Τζουρντού.

Την ίδια χρονική περίοδο, υπολογίζεται και η οικοδόμηση των δύο μύλων, οι οποίοι ευρίσκονται άνωθεν των οικιών της ανατολικής ακτής του Καμινίου. Ο Αντώνιος Μανικής στηρίζει την άποψή του, στις προσωπικές μαρτυρίες μελών της οικογενείας του, οι οποίοι ενθυμούνταν τους συγκεκριμένους μύλους ανέκαθεν ώς ερειπωμένους. Σύμφωνα με τον Μανίκη οι μύλοι αυτοί ήταν γνωστοί με την ονομασία «Του Μπακόγιαννου» ενώ ως τελευταίος νοικοκύρης του μεγάλου μύλου μνημονευόταν ο Κωνσταντίνος Πατσαφουντούκος. Η ανατολική πλευρά του Καμινίου, στην οποία δεσπόζουν οι μύλοι, των οποίων η οικοδόμηση κατά τον Αντώνιο Μανίκη τοποθετείται κατά την τριακονταετία 1720-1750 «...Μήτε και η προγιαγιά μου η Μπαμάρω η Καρίντζενα, που είχε γεννηθή, πριν απ’ την Επανάσταση του 1821 και πέθανε περασμένα τα εννενήντα,...δεν θυμότανε τίποτα…».

Παράλληλα την ίδια χρονική περίοδο, θεωρεί πως κτίσθηκε το «Λιοτρίβι» στην παραλία του Μικρού Καμινίου, το οποίο άνηκε στον Πρόκριτο της Ύδρας Ελευθεράκη Γκίκα καθώς και η εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας στην περιοχή «Κουρουχάνια».

Η ονομασία της περιοχής, οφείλεται στην παρουσία Σιφναίων αγγειοπλαστών,οι οποίοι έχοντας ώς πρώτη ύλη το κόκκινο(αργιλλώδες) χώμα της περιοχής «Βρύση Καμινίου», πλησίον της Αρχοντικής οικίας του Θεόδωρου Γκίκα (Χ΄΄Κυριάκου-Γκίκα),επισκέπτονταν κατά τους θερινούς μήνες την Ύδρα, διαμένοντας στο Καμίνι, κατασκευάζοντας τσουκάλια, στάμνες και κανάτια. Η χρήση καμινίων για την κατασκευή των σκευών αυτών, προσέδωσε και την ονομασία της περιοχής Μικρό & Μεγάλο Καμίνι.(Το Μέλλον της Ύδρας, Έτος 24^ο,Απρίλιος 1964, Αριθμ 4 (278),«Του Ναυτικού της Ύδρας. Η αρχή και η πορεία, Θρύλος και ιστορία,συνέχεια 7», σελ 85-87)

Σημείωση: Ο Αντώνιος Μανίκης, θεωρεί πως την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, οικοδομήθηκαν οι πρώτες οικίες και κτίσματα στην παραλία «Σούρι  Καμινίου». Προφάνως, παράλληλα θα άρχισε και η σταδιακή ανάπτυξη της πόλεως της Ύδρας προς την προκυμαία του λιμένος. Βεβαία, υπάρχει αναφορά στον κώδικα της Ιεράς Μονής ,η οποία περιπλέκει ολίγον τα πράγματα διότι τοποθετεί το μετόχι της Ιεράς Μονής των Τριών Ιεραρχών κατά το έτος 1749 έξω από την χώρα,  δηλαδή εκτός της συνοικίας της Κιάφας.