Με την παρουσία πολλών
εκατοντάδων κόσμου, ντόπιων και επισκεπτών του νησιού έγινε το κάψιμο του
Ιούδα. Ο καλός καιρός ευνόησε ώστε να τηρηθεί το πατροπαράδοτο έθιμο στο νησί μας
που ανελλιπώς συνεχίζεται εκατονταετίες στην Ύδρα.
Το θέαμα ήταν φαντασμαγορικό και βροντώδες με τις τουφεκιές των βρακοφόρων που φρόντισαν να "τιμωρηθεί" ο προδότης μαθητής. 'Όλο το το δρώμενο με το κάψιμο του Ιούδα το απόλαυσαν μικροί και μεγάλοι που είχαν κατακλύσει την παραλία του νησιού. Αξίζει να σημειωθεί ότι κεντρικό ρόλο στο κάψιμο του Ιούδα έπαιξαν οι "Μπουρλοτιέρηδες" της Ύδρας (νέοι της Ύδρας ντυμένοι με την παραδοσιακή ενδυμασία), οι οποίοι και επωμίσθηκαν να "τιμωρήσουν" τον Ιούδα με τα όπλα τους.
Το θέαμα ήταν φαντασμαγορικό και βροντώδες με τις τουφεκιές των βρακοφόρων που φρόντισαν να "τιμωρηθεί" ο προδότης μαθητής. 'Όλο το το δρώμενο με το κάψιμο του Ιούδα το απόλαυσαν μικροί και μεγάλοι που είχαν κατακλύσει την παραλία του νησιού. Αξίζει να σημειωθεί ότι κεντρικό ρόλο στο κάψιμο του Ιούδα έπαιξαν οι "Μπουρλοτιέρηδες" της Ύδρας (νέοι της Ύδρας ντυμένοι με την παραδοσιακή ενδυμασία), οι οποίοι και επωμίσθηκαν να "τιμωρήσουν" τον Ιούδα με τα όπλα τους.
Ένα μικρό ιστορικό για το κάψιμο του Ιούδα
Παλιότερα όλες οι ενορίες του
νησιού τηρούσαν το έθιμο του καψίματος του «Ιούδα» έτσι την Κυριακή του Πάσχα, η
κάθε ενορία –και ήταν αρκετές- έκαιγε τον δικό της ομοίωμα του «Ιούδα».
Μάλιστα όλες οι ενορίες
συναγωνίζονταν ποια θα φτιάξει τον καλύτερο ομοίωμα και ήταν τόσο μεγάλος ο
ανταγωνισμός που κάθε βράδυ της Μ. Εβδομάδας, στις εκκλησίες «έβγαινε»
δίσκος για να αγορασθούν τα υλικά της κατασκευής του ομοιώματος.
Το απόγευμα της ημέρας του
Πάσχα οι νέοι της κάθε ενορίας, με παλιά
ντουφέκια, τρομπόνια, καραμπίνες, καριοφίλια και άλλα όπλα μαζί με τον
ιερέα τους ενορίτες αλλά και κόσμο που παρακολουθούσε, πηγαίνανε στην λάκα που
ήταν στημένος και κρεμασμένος ο «Ιούδας».
Εκεί αφού όλα
ήταν έτοιμα, έβαζαν φωτιά στα δεμάτια από ξύλα ή άχυρο που ήταν από κάτω του
ομοιώματος και άρχιζαν όλοι μαζί να πυροβολούν τον «Ιούδα», γεμίζοντας τα όπλα
και πυροβολώντας έκαναν στάχτη το ομοίωμα.
Στο γήπεδο
Το έθιμο με το κάψιμο
του «Ιούδα» συνεχίστηκε και το κάψιμο του γινόταν στο γήπεδο του νησιού, εκεί
μάλιστα υπήρχε συναγωνισμός από τους κατασκευαστές, για την ποιο δυνατή
σε κρότο «μπομπίτσα», βαρελότο, κροτίδα αφού μετά το κάψιμο του ομοιώματος
ακολουθούσε ομοβροντία εκρήξεων αυτοσχέδιων εκρηκτικών κατασκευών.
Στο λιμάνι
Από τα μέσα τις δεκαετίας
του ’90 το έθιμο με το κάψιμο του «Ιούδα» μεταφέρθηκε στο ανατολικό τμήμα του
λιμανιού της Ύδρας στον προβλήτα με το σχήμα Τ και εκεί γίνετε η
καύση του Ιούδα. Το έθιμο αυτό έχει πλέον περιβληθεί με μεγαλοπρέπεια, αφού καίγεται με
την καθολική παρουσία των ντόπιων αλλά και επισκεπτών του νησιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου