“Art goes to… Islands- Papagalos Hydra” - (αποκλειστική) συνέντευξη της Έφης Μιχάλαρου

Από:hydranews

Η συνέντευξη της κ. Έφης Μιχάλαρου εδόθη στον αρθογράφο του  hydranews Σπήλιο Σπηλιώτη

Πηγή: www.hydranews.gr

Με αφορμή την έκθεση “Art goes to… Islands- Papagalos Hydra” (28-31/7/14 Εικαστικά, 4- 7/8/14 Φωτογραφία & Εφαρμοσμένη Τέχνη και 11- 14/8/14 Εικαστικά), στο πατάρι του Café-Bar Papagalos, η επιμελήτρια της έκθεσης κα. Έφη Μιχάλαρου και μας εξηγεί πως προέκυψε αυτή η ιδέα, μας εξιστορεί η σχέση της με την Ύδρα και τι σημαίνει για κεινη, την Τέχνη, την Επιμέλεια και την Δημοσιογραφία… και το νέο περιοδικό τέχνης που δημιούργησε…

Πώς αποφασίσατε σε μια οικονομικά δύσκολη περίοδο να δημιουργήσετε ένα περιοδικό τέχνης στο διαδίκτυο (www.dreamideamachine.com); Η αλήθεια είναι ότι δεν το αποφάσισα, προέκυψε. Ξεκίνησε όπως πολλά πετυχημένα πράγματα μεταξύ σοβαρού και αστείου και μέσα σε 3 μήνες απέκτησε πιστούς αναγνώστες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ομολογώ ότι πάντα ήταν μεγάλη μου επιθυμία ένα περιοδικό τέχνης, κάτι που σε άλλες εποχές ήταν εξαιρετικά δύσκολο και δαπανηρό στην εποχή του Internet η τεχνολογία στο προσφέρει απλόχερα με μικρότερες δαπάνες και απεριόριστη πρόσβαση… με αναγνώστες από ολόκληρο τον πλανήτη, αυτή είναι η πραγματική έννοια της παγκοσμιοποίησης, αλλά και η μεγάλη παγίδα. Αν κανείς το αντιμετωπίσει με ελαφρότητα και χαλαρότητα, θα αποτύχει! Επειδή προέρχομαι από τον κόσμο της έντυπης δημοσιογραφίας, σας πληροφορώ ότι καθημερινά βιώνουμε την αγωνία, με τα νούμερα, ακριβώς όπως ο παλιός καλός εκδότης-εφμεριδάς, με το τιράζ και τα φύλλα στο περίπτερο.

Πως προέκυψε η ιδέα της έκθεσης στο Café-Bar Papagalos; Από την ανάγκη του περιοδικού να αποκτήσει και μία παρουσία στο χώρο. Άλλωστε είναι το πρώτο, μιας σειράς εικαστικών γεγονότων που οργανώνουμε στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με αφετηρία την Ύδρα, μια και συμπληρώνω 21 χρόνια παρουσίας στο νησί.

Γιατί επιλέξατε το πατάρι του Café-Bar Papagalos για να οργανώσετε την έκθεση “Art goes to… Islands- Papagalos Hydra” ; Ο βασικός λόγος, είναι ότι από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στην Ύδρα φλέρταρα, με την ιδέα των Αρχοντικών και πάντα είχα στο νου μου να οργανώσω κάτι. Όπως γνωρίζετε, ο Papagalos στεγάζεται στο Αρχοντικό Βούλγαρη και όταν οι εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες ωρίμασαν, αυτή η επιθυμία υλοποιήθηκε. Εδώ θα πρέπει να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τον ιδιοκτήτη του Café-Bar Papagalos, κ. Κώστα Αχείλα, ο οποίος όχι απλά μου παραχώρησε αυτό το καταπληκτικό πατάρι, αλλά λειτούργησε καταλυτικά, ως θερμός υποστηρικτής και συν-διοργανωτής της έκθεσης.

Η έκθεση “Art goes to… Islands- Papagalos Hydra”, περιλαμβάνει έργα που σχετίζονται με το Kαλοκαίρι και τις Διακοπές; Κάθε άλλο, ο τίτλος είναι περιπαικτικός, με χιούμορ και επιλέχθηκε ακριβώς για να τονίσει τη σχέση της σύγχρονης τέχνης με το χώρο και την «αλλαγή χρήσης χώρου» χωρίς όρια και στεγανά… Η σύγχρονη τέχνη όπως είναι γνωστό, ενέχει πολλαπλές αναγνώσεις και αυτό προσφέρει στο θεατή την ελευθερία να αποκωδικοποιήσει με το δικό του προσωπικό τρόπο τα μηνύματα που μεταφέρει. Ταυτόχρονα, στην Ύδρα που έχει μεγάλη παράδοση στην τέχνη και πραγματοποιούνται όλο το Καλοκαίρι εικαστικά, είναι κομμάτι της θερινής περιόδου και τον Διακοπών, πέρα από το Θερινό Σινεμά, έχει την ευκαιρία κανείς, να παρακολουθήσει παντού, πολύ καλές και ποιοτικές εκθέσεις.

Διαπιστώνουμε ότι στην έκθεση συνυπάρχουν διαφορετικές γενιές καλλιτεχνών, πώς προέκυψε αυτή η επιλογή; Από τα ίδια τα έργα. Αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο δεν ήταν να οργανώσω μια έκθεση Διακοπών για 15-20 μέρες, στην Ύδρα. Αλλά να δημιουργηθούν οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις και άλλων πραγμάτων στο μέλλον με καλλιτέχνες διαφορετικών γενεών, που χρησιμοποιούν μια ποικιλία εκφραστικών μέσων, που όμως τα έργα τους συνυπάρχουν και συνδιαλέγονται. Αυτός είναι και ο λόγος που μαθητές και δάσκαλοι συν-εκθέτουν σε τρία διαφορετικά τετραήμερα, ώστε τα έργα άλλοτε να συνομιλούν και άλλοτε να διαχωρίζονται, σε συνάρτηση όμως με το χώρο και την ιστορία του.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε για την σχέση σας με την Ύδρα; Πότε ξεκίνησε; Το 1993, όταν έκανα την επιμέλεια του Αφιερώματος- Ύδρα για Ένθετο ‘’7 Ημέρες’’ στην εφημερίδα ‘’Καθημερινή’’ . Αν και ήδη από το 1992, που πήγα πρώτη φορά διακοπές μόνη μου, όταν ενηλικιώθηκα με μία φίλη μου και ήρθα στην Ύδρα, είχα την αίσθηση ότι κάτι συμβαίνει… ότι κάτι θα συμβεί σε σχέση με εμένα και αυτό το νησί. Δεν ήξερα τι, αλλά ήταν κάτι στο χώρο, στην αρχιτεκτονική, στην αύρα του… Τον επόμενο χρόνο, επαληθεύθηκα, καθώς η επιμέλεια στο ‘’7 Ημέρες’’, υπήρξε Σταθμός στη ζωή, στην καριέρα μου, αλλά και στην μετέπειτα σχέση με την τέχνη και τους καλλιτέχνες, αφού συνάντησα σε ένα Καλοκαίρι, όλους τους σημαντικούς ανθρώπους που με συνοδεύουν μέχρι σήμερα στην επαγγελματική μου ζωή. Πήρα την πρώτη συνέντευξη της Δημοσιογραφικής μου Καριέρας από το Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα και ακολούθησαν μεγάλοι δάσκαλοι και ζωγράφοι όπως: ο Παναγιώτης Τέτσης και ο Γιώργος Μαυροείδης, συγγραφείς όπως η Μαργαρίτα Λυμπεράκη και η Μαργαρίτα Καραπάνου, επιμελητές όπως η Adelina von Furstenberg, ο Χρήστος Ιωακειμίδης, ο Germano Celant, καλλιτέχνες όπως ο Brice Marden και αρχιτέκτονες όπως ο Χρήστος Παπούλιας.

Είστε Δημοσιογράφος και Κριτικός Τέχνης, πώς προέκυψε η επιμέλεια εκθέσεων; Είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη; Όχι απαραίτητα, απλά στην δική μου περίπτωση, προκύπτει από την ανάγκη μου να εκφράζομαι δημιουργικά με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Στο παρελθόν, όπως ήδη γνωρίζετε, έχω επιμεληθεί και οργανώσει εκθέσεις, σε χώρους που ισορροπούν στο όριο μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού, γιατί πάντα μ’ ενδιέφερε η σχέση με ένα ευρύτερο κοινό, μιας και ο ρόλος της τέχνης είναι και εκπαιδευτικός. Άλλωστε, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και μεγάλα project που έχω επιμεληθεί, είναι ένα τμήμα έργων που προστέθηκαν στην ήδη υπάρχουσα συλλογή του ξενοδοχείου Athenaeum Intercontinental την περίοδο 2005-2006, όπου Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου είναι ο μεγαλύτερος συλλέκτης στην Ελλάδα, που ανήκει στους σημαντικούς συλλέκτες σύγχρονης τέχνης παγκοσμίως, κ. Δάκης Ιωάννου.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε λίγο για τη συνεργασία σας με τον κ. Ιωάννου; Πόσα χρόνια κράτησε, τι αποκομίσατε και τι σημαίνει για εσάς; Ξεκίνησε το 1996, με την έκθεση “Everything that’s interesting is new” στο Εργοστάσιο της Α.Σ.Κ.Τ. Εκείνη την εποχή εργαζόμουν στο περιοδικό τέχνης the Art Magazine, με τα χρόνια η συνεργασία τόσο με τον κ. Ιωάννου προσωπικά, όσο και με το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, πέρασε από διάφορα δημιουργικά στάδια, με αποκορύφωμα την πρόταση του να επιμεληθώ τα νέα έργα που προστέθηκαν στην Συλλογή του Ξενοδοχείου. Αυτή η συνεργασία, για μένα ήταν και είναι Σταθμός. Καταρχήν, γιατί μου πρόσφερε την απόλυτη ελευθέρια να προτείνω καλλιτέχνες μεγαλύτερους, που θεωρούσα ότι έλλειπαν από την συλλογή με βάση των ιστορικό της άξονα, και να νεότερους, από τη «Νέα Ελληνική Σκηνή», όπου κάποιοι από αυτούς όπως: η Ειρήνη Μίγα, ο Στέλιος Φαϊτάκης, η Χριστιάννα Σούλου, η Ελένη Καμμά, η Ντόρα Οικονόμου, η Βάσω Γκαβαϊσέ, κάνουν καριέρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό και εξελίχθηκαν με γοργούς ρυθμούς.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να οργανώνει κανείς μια έκθεση έξω από τα στενά όρια μιας γκαλερί;Δεν είναι ούτε εύκολο ούτε δύσκολο, είναι απλά προκλητικό. Είναι διαφορετικές οι ανάγκες και οι συνιστώσες στην περίπτωση ενός Ξενοδοχείου, εδώ η πρόκληση είναι οι διαστάσεις και τα μεγέθη, αλλά και το γεγονός ότι πρέπει κανείς να έχει υπόψιν του ότι οι επισκέπτες είναι άνθρωποι που εργάζονται πολύ, ταξιδεύουν ακόμα περισσότερο, έχουν πολλά ερεθίσματα και μεγάλες απαιτήσεις. Άρα δεν εντυπωσιάζονται εύκολα, δεν είναι και το πιο εύκολο κοινό. Αντίστοιχα, σ’ ένα Café- Bar όπως είναι ο Papagalos που στεγάζεται σ’ ένα ιστορικό κτήριο, το Αρχοντικό Βούλγαρη, μου προκαλεί το δέος και το σεβασμό να συνθέσω και να παρουσιάσω μια εικαστική πρόταση που δεν ενοχλεί – επηρεάζει στο ελάχιστο την ιστορία και την αρχιτεκτονική του χώρου. Ταυτόχρονα, είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι πρόκειται για ένα πέρασμα νέων και μεγαλύτερων, Ελλήνων και ξένων να σταθούν, να χαλαρώσουν και να διασκεδάσουν… Με έλκει ιδιαίτερα η ιδέα του εφήμερου, της γρήγορης εναλλαγής ανθρώπων και καταστάσεων, ως κοινωνική χαρτογράφηση.

Θεωρείτε ότι η τέχνη είναι διασκέδαση; Πιστεύετε ότι υπάρχει σοβαρή και μη σοβαρή τέχνη; Από τη στιγμή που ο Bob Wilson, η Laurie Anderson, ο Phillip Glass τη δεκαετία του ’70 και του ’80, παρουσίαζαν το έργο τους σε ταράτσες της Γενεύης, με την προτροπή και την επιμέλεια της Adelina von Furstenberg και όχι μόνο αφού τα παραδείγματα στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης, στην Ευρώπη και την Αμερική είναι άπειρα, η τέχνη πάει παντού, φτάνει να μας μεταφέρει ένα μήνυμα.

Info: ‘’Art goes to… Islands- Papagalos Hydra’’,

1ο 4ήμερο: 28-31/7/14 – Εικαστικά

2ο 4ήμερο:4-7/8/14- Φωτογραφία & Εφαρμοσμένη Τέχνη

3ο 4ήμερο:11-14/8/14- Εικαστικά

Ώρες Λειτουργίας Έκθεσης: 12:00-15:00 & 19:00- 00:00

Οργάνωση: Papagalos & www.dreamideamachine.com

Επιμέλεια: Έφη Μιχάλαρου-Δημοσιογράφος & Κριτικός Τέχνης και Χριστίνα Βουβάκη-Μανουσάκη-Θεωρητικός Τέχνης