Σαν σήμερα: 22 Αυγούστου 1935, φεύγει από την ζωή ο Ναύαρχος Π. Κουντουριώτης

Πηγή: Ιατρική Επιθεώρηση ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Το πρωί της 22^ας Αυγούστου του 1935 ο ένδοξος ναύαρχος άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του, στο Παλαιό Φάληρο, σε ηλικία 80 ετών.

Η είδηση του θανάτου έπεσε σαν βόμβα στο νησί. Οι κάτοικοι συντετριμμένοι περίμεναν ολόκληρο το απόγευμα στο λιμάνι και στα γύρω υψώματα του νησιού τον κατάπλου της“Ύδρας”, που μετέφερε τη σορό του ναυάρχου. Το μικρό ατμόπλοιο συνοδευόμενο από το αντιτορπιλικό “Λέων” αγκυροβόλησε στο λιμάνι γύρω στις 6.30 η ώρα το απόγευμα, μεταφέροντας το φέρετρο, μέσα στο οποίο «…κατέκειτο ο σεμνός, ο τίμιος, ο ταπεινός, ο τολμηρός, ο ευλαβής χριστιανός, ο πατριώτης Έλληνας, ο συνεχιστής της ‘πατρώας δόξης’ Ναύαρχος, ο παλιός άντρας».Το σκήνωμα του σεβάσμιου νεκρού μεταφέρθηκε στην προγονική του οικία βασταζόμενο από Υδραίους όλων των κοινωνικών τάξεων και ακολουθούμενο από το σύνολο του κλήρου και του λαού, όπου παρέμεινε μέχρι την εξόδιο ακολουθία, φρουρούμενο τιμητικά από τέσσερις υπαξιωματικούς του Ναυτικού, επικεφαλής των οποίων ήταν σημαιοφόρος αξιωματικός∙το φέρετρό του ήταν και αυτό απλό, όπως όλη του η ζωή, σκεπασμένο μόνο από πολλά λουλούδια∙η νεκρώσιμη ακολουθία και ταφή τελέστηκε από τον ιερέα Χελιώτη, το μοναδικό που έφερε πετραχήλι και κρατούσε λαμπάδα και θυμιατήρι, σύμφωνα με την επιθυμία του νεκρού να αποφευχθούν τελετές και ματαιόδοξες πομπές. 

Τα λίγα λόγια, με τα οποία αποχαιρέτησε ο Αρχηγός του Στόλου και μετέπειτα υπουργός των Ναυτικών υποναύαρχος Αλέξανδρος Σακελλαρίου το «μεγάλο νεκρό», σκιαγραφούν απόλυτα την προσωπικότητά του και παρέχουν στον αναγνώστη το μέγεθος της μεγαλοσύνης του, επιβεβαιώνοντας απόλυτα τη «στόφα» του Κουντουριώτη ως πολεμικού ηγήτορα και πολιτικού ανδρός∙«Τιμημένε μου Ναύαρχε, Το Πολεμικόν Ναυτικόν σου αποστέλλει δι’ εμού τον ύστατον χαιρετισμόν. Συ, όστις με το γαλήνιον παράστημα, τον αδέκαστον χαρακτήρα σου, μας ενέπνευσες την εμπιστοσύνην και μας αφήκες το θείον όραμα της νίκης, απέρχεσαι ήδη του ματαίου τούτου κόσμου. Κατόρθωσες να εμψυχώσεις τα πεπρωμένα της φυλής και δικαίως κατέκτησες τον τίτλον του εμψυχωτού του στόλου μας εις το Αιγαίον. Μας ενέπνευσες την αισιοδοξίαν και την πεποίθησιν και μας έσυρες τότε ζητοκραυγάζοντας προς τον θάνατον. Όταν έγιναν οι συγκρούσεις εκείναι, αι οποίαι σε έφεραν εις την πρώτην γραμμήν των πρώτων ανδρών του αιώνος μας, συ επετέλεσες τα ευγενέστερα άθλα. Δικαίως κατέκτησες και τον τίτλον του γενναίου. Όταν ώρμας ακάθεκτος προς την νίκην και κατέκτας τον γενικόν θαυμασμόν, όταν ανήλθες εις το ύπατον αξίωμα και περιεβάλεσσο διά δόξης και μεγαλείου, διετήρησες τον απλόν και απέριττον χαρακτήρα σου. Απέρχεσαι ακόμη του κόσμου τούτου με την βιβλικήν σου ευσέβειαν και ευλάβειαν προς την πίστιν των πατέρων μας, δικαίως κατακτήσας και τον τίτλον του αγίου…».

Ο ναύαρχος Κουντουριώτης υπήρξε αναμφίβολα χαρισματική προσωπικότητα, προικισμένη με αρετές, που έθετε υψηλούς στόχους και απέβλεπε στην πραγματοποίησή τους με αμείωτη αποφασιστικότητα. Φυσιογνωμία εξόχως ηρωική, μέχρι σημείου αυτοθυσίας, που μιλούσε με την ψυχή, χωρίς διπλωματίες και παχιά λόγια. Πιστός στις προγονικές του καταβολές, που του καθόρισαν ολόκληρη τη μετέπειτα ζωή του, υπήρξε αποφασισμένος να αφήσει το δικό του στίγμα και να γράψει χρυσές σελίδες στη νεότερη ιστορία της χώρας μας. Άξιος συνεχιστής των μπουρλοτιέρηδων