Από:
κ. Παναγιώτη Ράππα εντεταλμένο δημοτικό
σύμβουλο επί των πολιτιστικών του Δήμου
Ύδρας
“Αγαπητέ
Τάκη,
Όταν η τέχνη χρησιμοποιείται σαν όχημα για ένα γενικό ξεκατίνιασμα καλά κάνει ο Δήμαρχος και δεν εμπλέκεται καθόλου. Και άλλωστε με την στάση του αυτό ακριβώς έδειξε και αυτός και η Υπουργός Πολιτισμού την οποία συνόδεψε και στις δύο εκδηλώσεις. Οι οποίες μάλιστα πραγματοποιήθηκαν με μεγάλη επιτυχία και οι δυο, χωρίς να δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα η μία στην άλλη.
Διαψεύδοντας έτσι, με τον καλύτερο τρόπο όλες τις Κασσάνδρες που προέβλεπαν την σύγκρουση του αιώνα και τον Αρμαγεδδώνα όλων των εμφυλίων συρράξεων...
Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Λίγες μόλις εβδομάδες πριν, έγιναν τα εγκαίνια μια όμορφης έκθεσης στο ΙΑΜΥ και δόθηκε την ίδια μέρα μια επίσης θαυμάσια συναυλία στο Μπρατσέρα στα πλαίσια ενός επιτυχημένου φεστιβάλ που έχει καθιερωθεί και γίνεται εκεί κάθε χρόνο. Δεν μίλησε όμως κανένας για «αλληλοεπικάλυψη» και άλλα τέτοια φαιδρά που για άλλους λόγους όπως καλά γνωρίζεις, ακούστηκαν.
Τώρα αν κάποιος συμπολίτης μας, επειδή έχει την οικονομική άνεση να το κάνει, αποφάσισε να κεράσει τους επισκέπτες της έκθεσης ενός πολύ καλού του φίλου, αδυνατώ να καταλάβω προς τι τόση χολή. Το έχει ξανακάνει άλλωστε, από ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω, πολλές φορές σε αντίστοιχες εκδηλώσεις στο παρελθόν και πάλι τότε δεν ακούστηκε τίποτα. Και δεν νομίζω ότι η πλευρά του λιμανιού που στήνεται ο μπουφές, δικαιολογεί τέτοια αλλαγή στη στάση…
Χαίρομαι που κατάλαβες το μέγεθος του Στεφάνου σαν καλλιτέχνη. Θα σε συμβούλευα να το πας και ένα ακόμη βήμα παραπέρα: Αξίζει ένας καλλιτέχνης που έχει καταθέτει την ψυχή του για 70 χρόνια στην υπηρεσία της τέχνης του με τόση γενναιοδωρία, να παρακολουθεί όλη αυτή την ανόητη αντιπαράθεση που φτάνει μέχρι την «εκδικητική μανία» με αφορμή μια έκθεση της δουλειάς του;
Εγώ ακολουθώντας το δικό σου παράδειγμα, θα τοποθετηθώ στα της αντιπαράθεσης και θα πω ότι για πρώτη φορά ένιωσα τόση ντροπή και σαν Υδραίος και κυρίως σαν Άνθρωπος. Και θα ευχόμουν να μην ξαναδώ στο μέλλον να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο σε ένα τόπο που οι κάτοικοι του φημίζονταν πάντα για την γενναιοδωρία και την φιλοξενία άνευ όρων, υποσημειώσεων και καταγγελιών…
Τα όσα αναφέρεις για το σχέδιο του Στεφάνου στην πρόσκληση της έκθεσης, τα παρακάμπτω γιατί αν κάποιος καταλαβαίνει κάτι από την τέχνη, ξέρει ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να εκφράζεται έξω από νόρμες με την αθωότητα ενός μικρού παιδιού και αυτό τον κάνει καλλιτέχνη. Και αυτό που κάνει, το έργο δηλαδή, είναι ένας καθρέφτης που ο καθένας βλέπει μέσα του ότι βρίσκεται απέναντι στον καθρέφτη... Η έκθεση στο ΙΑΜΥ που προανέφερα και είναι ακόμα ανοιχτή, είναι ένα καλό τέτοιο παράδειγμα. Αν δεν την έχεις δει, ανέβα να την δεις και το ξανασυζητάμε.
Καλή Συνέχεια”
Όταν η τέχνη χρησιμοποιείται σαν όχημα για ένα γενικό ξεκατίνιασμα καλά κάνει ο Δήμαρχος και δεν εμπλέκεται καθόλου. Και άλλωστε με την στάση του αυτό ακριβώς έδειξε και αυτός και η Υπουργός Πολιτισμού την οποία συνόδεψε και στις δύο εκδηλώσεις. Οι οποίες μάλιστα πραγματοποιήθηκαν με μεγάλη επιτυχία και οι δυο, χωρίς να δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα η μία στην άλλη.
Διαψεύδοντας έτσι, με τον καλύτερο τρόπο όλες τις Κασσάνδρες που προέβλεπαν την σύγκρουση του αιώνα και τον Αρμαγεδδώνα όλων των εμφυλίων συρράξεων...
Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Λίγες μόλις εβδομάδες πριν, έγιναν τα εγκαίνια μια όμορφης έκθεσης στο ΙΑΜΥ και δόθηκε την ίδια μέρα μια επίσης θαυμάσια συναυλία στο Μπρατσέρα στα πλαίσια ενός επιτυχημένου φεστιβάλ που έχει καθιερωθεί και γίνεται εκεί κάθε χρόνο. Δεν μίλησε όμως κανένας για «αλληλοεπικάλυψη» και άλλα τέτοια φαιδρά που για άλλους λόγους όπως καλά γνωρίζεις, ακούστηκαν.
Τώρα αν κάποιος συμπολίτης μας, επειδή έχει την οικονομική άνεση να το κάνει, αποφάσισε να κεράσει τους επισκέπτες της έκθεσης ενός πολύ καλού του φίλου, αδυνατώ να καταλάβω προς τι τόση χολή. Το έχει ξανακάνει άλλωστε, από ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω, πολλές φορές σε αντίστοιχες εκδηλώσεις στο παρελθόν και πάλι τότε δεν ακούστηκε τίποτα. Και δεν νομίζω ότι η πλευρά του λιμανιού που στήνεται ο μπουφές, δικαιολογεί τέτοια αλλαγή στη στάση…
Χαίρομαι που κατάλαβες το μέγεθος του Στεφάνου σαν καλλιτέχνη. Θα σε συμβούλευα να το πας και ένα ακόμη βήμα παραπέρα: Αξίζει ένας καλλιτέχνης που έχει καταθέτει την ψυχή του για 70 χρόνια στην υπηρεσία της τέχνης του με τόση γενναιοδωρία, να παρακολουθεί όλη αυτή την ανόητη αντιπαράθεση που φτάνει μέχρι την «εκδικητική μανία» με αφορμή μια έκθεση της δουλειάς του;
Εγώ ακολουθώντας το δικό σου παράδειγμα, θα τοποθετηθώ στα της αντιπαράθεσης και θα πω ότι για πρώτη φορά ένιωσα τόση ντροπή και σαν Υδραίος και κυρίως σαν Άνθρωπος. Και θα ευχόμουν να μην ξαναδώ στο μέλλον να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο σε ένα τόπο που οι κάτοικοι του φημίζονταν πάντα για την γενναιοδωρία και την φιλοξενία άνευ όρων, υποσημειώσεων και καταγγελιών…
Τα όσα αναφέρεις για το σχέδιο του Στεφάνου στην πρόσκληση της έκθεσης, τα παρακάμπτω γιατί αν κάποιος καταλαβαίνει κάτι από την τέχνη, ξέρει ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να εκφράζεται έξω από νόρμες με την αθωότητα ενός μικρού παιδιού και αυτό τον κάνει καλλιτέχνη. Και αυτό που κάνει, το έργο δηλαδή, είναι ένας καθρέφτης που ο καθένας βλέπει μέσα του ότι βρίσκεται απέναντι στον καθρέφτη... Η έκθεση στο ΙΑΜΥ που προανέφερα και είναι ακόμα ανοιχτή, είναι ένα καλό τέτοιο παράδειγμα. Αν δεν την έχεις δει, ανέβα να την δεις και το ξανασυζητάμε.
Καλή Συνέχεια”
Διαβάστε
τις δηλώσεις του κ. Παναγιώτη Μαρκαντώνη
εδώ: https://hydraspoliteia.blogspot.com/2019/08/blog-post_61.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου