Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας: "Σήμερα, τιμώντας την Ημέρα της Γυναίκας, θυμόμαστε μια σπουδαία γυναίκα της Επανάστασης, τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα"

 

Από: Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας / Γενικά Αρχεία του Κράτους
«Σήμερα, τιμώντας την Ημέρα της Γυναίκας, θυμόμαστε μια σπουδαία γυναίκα της Επανάστασης, τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα.
Από τις πιο δυναμικές και γνωστές γυναίκες του Αγώνα, έζησε μια ζωή περιπετειώδη από τη στιγμή της γέννησής της έως τον απρόσμενο θάνατό της το 1825.
Με καταγωγή από τη Ύδρα, γεννήθηκε μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης: η ήδη έγκυος μητέρα της Σκεύω Κοκκίνη, είχε επισκεφθεί τον πατέρα της, τον Σταυριανό Πινότση, που ήταν φυλακισμένος. Βαφτίστηκε από τον επίσης φυλακισμένο, άρχοντα της Μάνης Παναγιώτη Τρουπάκη (Μούρτζινο) και πέρασε τα παιδικά της χρόνια στις Σπέτσες, όπου η μητέρα της παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον Σπετσιώτη καπετάνιο Δημήτριο Λαζάρου. Ο πατέρας της πέθανε φυλακισμένος.
Στα 17 της παντρεύτηκε τον Σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτριο Γιάννουζα, ο οποίος σκοτώθηκε σε συμπλοκή με αλγερινούς πειρατές αφήνοντάς τη με τρία παιδιά, τον Ιωάννη, τον Γεώργιο και την Μαρία. Τέσσερα χρόνια μετά όμως, στα 30 της, αποφασίζει να ξαναπαντρευτεί.
Ο δεύτερος σύζυγός της, ο Σπετσιώτης καραβοκύρης Δημήτριος Μπούμπουλης , είχε το ίδιο τέλος με τον πρώτο της σύζυγο. Μαζί του απέκτησε τρία παιδιά, την Ελένη, την Σκεύω και τον Νικόλαο.
Χήρα για δεύτερη φορά αλλά και με τεράστια περιουσία στα χέρια της, κληρονομιά από τους δυο συζύγους της, η Λασκαρίνα, στράφηκε στο εμπόριο.
Αργότερα, διέθεσε την περιουσία της στον απελευθερωτικό αγώνα:
σχημάτισε εκστρατευτικό σώμα και στόλο, τον οποίο συντηρούσε με προσωπικά της έξοδα και ναυπήγησε το πλοίο «Αγαμέμνων», το οποίο ήταν το μεγαλύτερο πλοίο της επανάστασης.
Σε μια μάχη κοντά στο Άργος, ο πρωτότοκος γιος της μαζί με τους συντρόφους του πάλεψαν σώμα με σώμα με τους Τούρκους, οι οποίοι τον αποκεφάλισαν.
Η Μπουμπουλίνα, εκδικήθηκε τον θάνατό του και ενημέρωσε τη διοίκηση των Σπετσών λέγοντας: «Ο γιος μου είναι νεκρός, όμως το Άργος είναι στα χέρια μας».
Το τέλος της ξεχωριστής αυτής γυναίκας ήρθε εντελώς απροσδόκητα, εξαιτίας μιας βεντέτας: ο μικρότερος γιος της ερωτεύτηκε την κουνιάδα του αδελφού της. Οι δυο νέοι κλέφτηκαν και κρύφτηκαν και η οικογένεια της κοπέλας τους ακολούθησε, το ίδιο και η Μπουμπουλίνα. Μετά από μια έντονη λογομαχία, βγήκαν όπλα και μια σφαίρα βρήκε την Μπουμπουλίνα στο μέτωπο με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ακαριαία.
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα άφησε μια κληρονομιά θάρρους, ανεξαρτησίας και ηγεσίας, μας υπενθυμίζει ότι οι γυναίκες πάντα διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία, ακόμα και σε περιόδους που ο ρόλος τους ήταν περιορισμένος και αποτελεί πηγή έμπνευσης για τις γυναίκες του σήμερα ώστε να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και να αγωνίζονται για τους στόχους τους.»